ورود دوبله به ایران چطور اتفاق افتاد؟ دلیل پیدایش هنر دوبله ناطق شدن فیلم‌های صامت بود.
اولین کشوری که از هنر دوبله برای فیلم‌هایش استفاده کرد فرانسه و پس از آن ایتالیا و انگلستان بود.
سال ۱۳۲۵، زمانی که کودک دوبله تنها ۱۵ سال داشت وارد ایران شد.
سینما کریستال میزبان اولین فیلم دوبله شده به فارسی یعنی فیلم فرانسوی دخترفراری بود، هرچند کارهای فنی آن خارج از کشور انجام شده بود اما چیزی از استقبال خوب مردم کم نکرد. گفتنی است بانی این کار دکتر اسماعیل کوشان بود.
زمانی که تحصیلاتش را در آلمان به پایان رسانده بود و قصد بازگشت به ایران را داشت اما به دلیل جنگ در استانبول مستقر شد و به صورت جدی‌تر علاقه‌اش به دوبله را پیگیری کرد.
طرح اولیه شرکت میترافیلم را با مشارکت همسرش دیانا و جهانگیر تفضلی شکل داد.
با خرید ۲ فیلم فرانسوی و اسپانیایی کارش را آغاز کرد.
به کمک تفضلی‌برای انجام این کار برخی از دانشجویان علاقه‌مندجذب کار شدند.
نام «دختر فراری» را خودکوشان برای فیلم فرانسوی انتخاب کرد اما نام‌اصلی فیلم «نخستین وعده دیدار» محصول سال ۱۹۴۴ فرانسه بود.
وی در آن زمان به سختی توانست برای هنرپیشگان خارجی زن، زنی‌ایرانی را بیابد زیرا کمتر بانوی ایرانی حاضر شد که به جای ستاره‌های این فیلم‌ها حرف‌بزند. اما سرانجام «نوریله قوانلو» به جای هنرپیشه‌فرانسوی «دانیل داریو» این کار را انجام داد و بقیه نقش‌های زن را دختران یا زنان ترک یا یونانی‌دوبله کردند که کاری بس مشکل بود زیرا بایدزبان فارسی را تا حدودی به آنها آموزش می‌داد، تمرین می‌کرد و بالاخره ضبط برروی فیلم بود.
«دخترکولی» ساخت اسپانیا فیلم دوم بود که آن‌هم مانند فیلم اول در ترکیه و درسال ۱۳۲۵ دوبله فارسی شد سپس وی به ایران بازگشت، هر دو را فیلم نمایش داده شد و شرکت میترا در تهران مستقر شد.
هرچند پیش‌تر از آنها استدیویی با نام ایران نوفیلم در راستای دوبله فیلم شروع به کار کرده بودند اما آماده‌شدن تجهیزات آنقدر طول کشید که فیلم دخترفراری از راه رسید.
گفتنی است پس از آن فیلم‌هایی نیز در کشورهای خارجی ازجمله فرانسه و ایتالیا به فارسی دوبله شد.
پنجمین فیلمی که به فارسی دوبله شد نامش «بازگشت جاودانی» بود.
این‌فیلم نسبت به فیلم‌های قبلی از نظر دوبله،محاسنی داشت که باعث برتری آن می‌شد. مانندتطبیق حرکات بازیکنان با صدا و استفاده از کلمات‌فارسی سلیس و آهنگ صدای بازیگران ایرانی که‌انصافا خوب هم حرف می‌زدند، مانند زرین ملک‌حکیمی، آقای نامدار، آقای نبوی، خانم فرمانفرماو حکمت که هر کدام جذابیت خاص خود راداشتند. یادآور می‌شویم چهار فیلم دوبله شده قبل از«بازگشت جاودانی» در ترکیه دوبله شده بودند واین فیلم (بازگشت جاودانی) توسط احمدوهاب‌زاده در فرانسه دوبله شد.
نام چهار فیلم قبلی به ترتیب: «دختر فراری»،«دختر کولی»، «زن سنگدل» و «تاراس بولبا» بودکه این چهار فیلم، مشکلات عمده‌ای مانند اندازه‌نبودن جملات با دهان و لب هنرپیشه، تاریک وکمرنگ بودن فیلم‌ها (به علت پوزیتیو بودنشان)،از بین رفتن موزیک متن و افکت‌های صحنه راداشت.
الکساندر آقابیان موسس «داریوش فیلم» نیز تا قبل ازسال ۱۳۲۸ تعدادی فیلم کوتاه تبلیغاتی هم تهیه‌می‌کند اما علاقه او پیگیری امر دوبله بود. تا این که‌از طریق دوستش محمود خسروی که در سفارت‌ایران در رم کار می‌کرد، اطمینان حاصل کرد که‌دوبله به فارسی در ایتالیا از هر جهت ممکن است سریعا عازم رم می‌شود، در آنجا تحصیلاتش را دررشته کارگردانی (به شکل آزاد) به پایان می‌برد وبعد شروع به کار دوبله می‌کند.
«آلکس آقابابیان» بنیانگذار دوبله به فارسی‌در ایتالیا می‌باشد و فیلم «سرگذشت فریدون‌بینوا» را دوبله می‌کند که ۱۲ مهر ۱۳۳۱ در سالن‌سینما دیانا و در هفته دوم در سینما پارک به علت‌استقبال مردم به نمایش درمی‌آید.
سرانجام اولین فیلم در ایران دوبله شد. فیلم فرانسوی «جای پا در برف» که با نام «مرا ببخش» به نمایش درآمد.
این فیلم در استودیوی «ایران نوفیلم» دوبله شد و در سال ۱۳۲۷ در سینما دیانا و سینما پارک فیلم به نمایش عمومی‌درآمد. گفتنی‌است دوبله این فیلم حدود یک سال طول کشید.
